Altay dağ koyunlarının tanımı ve türler, üreme hakkında ayrıntılı bilgiler
Altay dağ koyunu gezegendeki en büyüğü olarak kabul edilir. Birçok insanın görmeye alışkın olduğu hayvanlardan önemli farklılıkları var. Bir kuzunun kütlesi 180 kilogram olabilir. Aynı zamanda sadece boynuzlar 35 kilogramdır. Bu çeşitlilik çok nadir kabul edilir. Bu nedenle uluslararası kuruluşlar nüfusu kurtarmak için önlemler alıyor.
Altay ramının tanımı
Bu koçlar büyük ve orantılıdır. Boyu, omuzlardaki erkekler 122 santimetreye ve dişiler - 114'e kadar büyür. Erkeklerin ağırlığı 200 kilograma ulaşırken, dişiler 103 ağırlığındadır. İri boynuzlu bu hayvanlar muhteşem bir görünüme sahiptir. Yaşlı erkeklerde 151 santimetreye ulaşırlar. Dahası, tabandaki çevresi 55 santimetreye ulaşır ve ağırlık 22 kilogramdır.
Hayvanların boynuzlarının önemli biyolojik işlevleri vardır. Yırtıcı hayvanlardan koruma sağlarlar. Ayrıca, vücudun bu bölümü erkekler tarafından üreme döneminde çiftleşme hakkı için savaşmak için kullanılır.
Yetişme ortamı
Bugün 3 farklı hayvan popülasyonu var. Moğolistan ve Çin sınırında, Saigul sırtında ve Chulyshman Nehri'nin üst kısımlarına yakın dağlık bölgelerde bulunurlar. Çoğu zaman, koçlar sırtların eteklerine yakın dağ bozkırlarında yaşarlar. Ayrıca deniz seviyesinden 2-3 bin metre yükseklikte açık yamaçlara yerleşirler. Bu yerlerde orman bitki örtüsü yoktur.
Kişi sayısı ve nüfusun azalmasının nedenleri
Geçen yüzyılın başında dağ koyunlarının sayısı 600 kişiydi. Bir süre sonra sayıları aniden 245'e düştü. Özel koruyucu önlemler ve yetişkin hayvanların rezervlere taşınmasıyla sayıları bir miktar 320'ye çıkarıldı.
Hayvan sayısındaki düşüşün ana nedenleri arasında şunlar yer almaktadır:
- Ekoloji üzerindeki insan etkisi. Bugün, Altay koyunları yavaş yavaş her zamanki yerlerinden çıkarılıyor. Bu bölgelerde insanlar evcil keçileri veya yakları otlatırlar. Bu nedenle vahşi bireyler yeni yerler aramaya zorlanmaktadır.
- Kaçak avcılık. Altay koçları korunan hayvanlar olarak kabul edilse de, bazıları hala vuruluyor. Bu, bireylerin tüm yaşam alanı boyunca gerçekleşir.
- Kötüleşen iklim.Geçtiğimiz on yıllarda, iklim koşulları giderek daha fazla kötüleşti. Yiyecek eksikliği, hayvan popülasyonunu olumsuz etkiler ve bu da kışın ölümlerine neden olur.
Sosyal yapı ve üreme dönemi
Dağ koyunları sakin hayvanlar olarak kabul edilir. Diğer türlere karşı saldırgan değildirler. Sürü içinde yaşayan kuzular sürekli birbirlerini takip eder ve akrabaları ile iletişim kurma ihtiyacı hissederler. Hayvanlarda kızışma dönemi Ekim'de başlar ve Ocak ayı ortasında sona erer. Daha yakın yaşayan bireylerde bu aşama daha uzun kabul edilir. Koyunlar çok eşlidir. Erkekler, bir dişiyle çiftleşme hakkı için boynuzlarla çarpışan savaşlar düzenler.
Kadınlarda olgunluk 2 yılda, erkeklerde ise sadece 5 yılda gerçekleşir. Hakimiyet kurulduktan sonra koçlar dişilere yaklaşır. Çiftleşme, kızgınlığın başlamasından 2-3 hafta sonra gerçekleşir. Bazen bu sürenin bitiminden sonra 2 ay içinde yapılır.
Kadınlarda hamilelik 165 günden biraz fazla sürer. Yavrular Mart sonu veya Nisan ayında doğar. Çoğu zaman 1 kuzu doğar. Ancak bazen ikizler doğar. Nadir durumlarda 5 bebek doğabilir. Yenidoğan yavrular 2700-4600 gram ağırlığındadır. Hızla kilo alırlar. Zaten 1 yıla kadar 10 kat artıyor. Dişiler iki yaşına kadar maksimum kilo alırlar ve erkekler 2 yıl daha büyür.
Diyet
Bu koçlar otobur olarak kabul edilir. Otlar ve yeşillikler diyetlerinin temeli olarak kabul edilir. Dişiler ve genç koçlar, gıda kalitesinin ovalardan çok daha kötü olduğu dağlık bölgelerde yaşarlar. Yetişkinler beslenmek için çok daha düşük yerleri seçerler. Orada çok kaliteli yemek var.
Altay koyunları, aşırı koşullarda hayata uyum sağlamayı başardılar - rüzgara ve kuraklığa dayanabilirler.
Ortalama olarak günlük yemek miktarı 16-19 kilogramdır. Bu durumda diyet, arazinin yüksekliği ve alanı dikkate alınarak değişir. Yaylalarda diyet ot ve sazdan yapılır. Orta seviyede, menüde çalılar ve otlar var. Ayrı habitatlar arasında sürgünler, çiçekler, yapraklar ve meyveler bulunur.
Altay koçlarının suya ihtiyacı vardır. Yaylalarda yaşayan bireylerin bu konuda hiçbir sorunu yok. Hayvanlar kurak bölgelerde yaşıyorlarsa, su bulmak için uzun mesafeler katedebilirler.
Doğal ortamda argali düşmanları
Yetişkin dişiler büyüktür ve hızlı koşabilirler. Bu nedenle, avcılardan özel korumaya ihtiyaçları yoktur. Bu nedenle ovalarda yaşayabilirler. Aynı zamanda dişiler ve genç kuzular daha yüksek yaşamaya ihtiyaç duyar. Bazen kendilerini boynuzlarla koruyabilirler.
Altay koçları doğal ortamlarında aşağıdaki avcılarla karşılaşır:
- gri Kurtlar;
- çitalar;
- leoparlar;
- kar Leoparı;
- Kar Leoparı.
Küçük kuzular çakallardan muzdariptir. Hatta bazı yırtıcı kuşlar da onlara saldırabilir. Kartallar ve altın kartallar en önemli tehlikeyi temsil ediyor. Yırtıcı hayvanların tehditlerinden kaçınmak için koçlar sürülerde hareket etmeye ve gruplar halinde kalmaya zorlanır.
Cins yetiştirmek
Bu hayvanları Amerika ve Almanya'daki hayvanat bahçelerinde yetiştirmeye çalıştılar. Ancak bu girişimler başarısız oldu. Genellikle kuzular birkaç ay, hatta günler sonra öldü. Mümkün olduğu sürece, bu bireyler Sibirya'da bulunan Biyoloji Enstitüsünde esaret altında yaşayabildiler. Ömrü 6 yıldı. Altay koyunlarının doğal yaşam alanlarına yakın tutulması tavsiye edilir. Aynı zamanda onlar için uygun koşulların oluşturulması ve kaliteli bakım sağlanması önemlidir.
Kayaların büyük sürüler oluşturmak için birbirine yapışması gerekir. Bu durumda dişiler her zaman ayrı gider, erkeklerin de gençleri koruyacak şekilde yapması gerekir.
WWF argali'yi korumak için ne yapıyor?
Bu kuruluş, Rusya topraklarındaki Altay koyunlarının nüfusunu korumak için yıllardır önlemler alıyor. Vakıf, kaçak avlanmaya karşı faaliyetler yürütür, ilgili araştırmaları yürütür ve hayvanların kayıtlarını tutar. WWF uzmanları, Rusya'daki türlerin korunmasına yönelik malzeme ve programların oluşturulmasında rol alıyor. Hayvan habitatlarında korunan alanlar oluşturmaya yardımcı olurlar.
WWF verilerine göre, 2003 yılından bu yana Moğolistan ve Rusya'nın sınıraşan bölgesindeki hayvan sayısı sabittir. Altay dağ koyunu, nesli tükenmek üzere olan bir cins. Eşsiz boyutlar, hayvanların ana özelliği olarak kabul edilir. Bu çeşidin temsilcileri, etkileyici ağırlık ve hacimli boynuzlarla ayırt edilir. Yüksek uçurumlarda yaşıyorlar ve koruma kuruluşlarından korunmaya ihtiyaçları var.
