Siyah-beyaz ineklerin tanımı ve özellikleri, bakım kuralları
Siyah beyaz inek cinsi, eski BDT ülkelerinin topraklarında uzun süredir kullanılmaktadır. Her yerdeki çiftçiler bu cinsi iddiasızlığı, dayanıklılığı ve yüksek süt verimi nedeniyle seçiyor. İnekler, iyi huylu bir yapı ile karakterize edilir ve et, yüksek tat özellikleri ile ayırt edilir. Siyah-beyaz inek, yeni başlayan, deneyimsiz bir çiftçi için mükemmel bir seçim olacaktır.
Kökeni hikayesi
İlk kez cins, 20. yüzyılın 40'lı yıllarının başlarında yetiştirildi ve tanımlandı. Yerli sığırların ithal Hollandalı ve İsveçli boğalarla melezlenmesi gerçekleştirildi. Ek olarak, Frizya siyah beyaz sığırlarının hatları tanıtıldı. Anayasa türünün son oluşumundan sonra, kırmızı takım elbiseli hayvanlar sürü defterinden çıkarıldı ve geriye sadece siyah beyaz kaldı.
Cins resmen yalnızca 1960'ların başında tanındı. Ukrayna ve Belarus SSCB'de yaygındı, ancak şimdi yavaş yavaş ithal yabancı ırklar ile değiştiriliyor.
Irk habitat
Siyah beyaz inekler için başlıca üreme alanları, Rusya, Ukrayna, Beyaz Rusya ve Kazakistan dahil olmak üzere eski Sovyet cumhuriyetlerinin ülkeleri olmaya devam ediyor. Genç hayvanlar - gobiler ve düveler, ılıman iklimlere iyi adapte olmuşlardır ve hatta kötü yiyeceklerle şiddetli kışlara dayanabilirler. Bol beslenen ticari bir sürünün verimliliği yılda 5000 bin litre süte ulaşmaktadır. Sürü defterine sadece karakteristik bir renge sahip inekler sığar.
Siyah beyaz ineğin tanımı ve özellikleri
Cins, ağırlık ve sütsüzlük bakımından ortalamadır. Yetişkin inekler 500 kg ağırlığındadır ve üreyen boğalar bir tondan daha ağırdır. Üreme yönü mandır, ancak gerekirse et için genç hayvanlar yetiştirebilirsiniz. Et yumuşaktır, sert değildir ve yağ oranı düşüktür. Sürüler merayı iyi kullanır ve konsantre yem kullanılmasa bile kilo alır.
Cins, çevresel koşullara iddiasız. Kış için, inekler kalın yünle büyür ve bu da onların sert kışlarda hayatta kalmalarını sağlar. Zaten iki yaşında olan inek çiftleşmeye ve süt almaya tamamen hazırdır, bu nedenle cinsin erken olgunlaştığı kabul edilir. Buzağılar doğumda 50-60 kg ağırlığındadır.
Avantajlar ve dezavantajlar
Cins ideal olarak adlandırılamaz: herhangi bir seçim meyvesi gibi, artıları ve eksileri vardır.
Hem Rusya'da hem de Ukrayna'da, ırkı tek bir standarda getirmek ve süt verimini artırmak için yetiştirme çalışmaları devam etmektedir. Daha yüksek verim için ineklerin Danimarka ve Hollanda boğaları ile geçilmesi tavsiye edilir.
Nasıl düzgün bakım ve bakım yapılır
Siyah-beyaz sığırlara bakmak, diğer inekleri korumaktan farklı değildir. Ahır temiz, kuru ve hafif olmalıdır. Doğal ışık hakimdir. Kışın yapay aydınlatma günde en az 6 saat açık olmalıdır. Hayvanlar mevsime iyi uyum sağlar, yünle aşırı büyür, böylece otlak ve bağlı barınakları değiştirebilirsiniz.
Sulu ve konsantre yemlerin birleştirilmesi tavsiye edilir. Diyete yeni çimleri dikkatlice eklemelisiniz - otlatma kademeli olarak birkaç dakikadan birkaç saate çıkarılır. Hayvancılık özellikle soğuğa değil, cereyanlara karşı hassastır. Bu nedenle ahırdaki çatlaklar ve delikler ısı yalıtım malzemesi ile kapatılmalıdır. Süt inekleri, özellikle süt pazarlanıyorsa düzenli veteriner kontrollerinden geçer. Belgeli olmayan ürünlerin satılması yasaktır.
Diyet
Havaneli diyet, hayvanın fizyolojik durumuna bağlıdır. Sahibi yemi yıl boyunca düzenlemelidir. Süt inekleri çok miktarda proteine ihtiyaç duyar, bu nedenle diyetlerinde saman, kepek ve kek yüzdesi artar. Yaz aylarında hayvanları yonca, yonca ve otlara aktarabilirsiniz. Diyet ne kadar çeşitli olursa, besin ve mineral ihtiyacı o kadar fazla karşılanır. Bu nedenle taze sebzeler - pancar, havuç ve şalgam - eklenmesi önerilir.
Buzağılara mümkün olduğunca çabuk katı yiyecekler yemeleri öğretilir. Bu kilo alımını artırır ve ayrıca satış için daha fazla süt tasarrufu sağlar. İlk olarak homojen, yarı sıvı bir kütle elde edilene kadar kuru ot ve karma yem eşit oranlarda karıştırılır ve bir kovada buzağılara verilir. Yavaş yavaş karışım sertleşir ve sonunda sadece saman kalır.
Yetiştirme özellikleri
Irk seçiminin temel amacı süt ve et verimliliğini artırmaktır. Buzağıların iri ve dayanıklı olması için ineklerin Hollandalı veya Friesian cinsinin temsilcileriyle çaprazlanması tavsiye edilir. Ana seçim saf yetiştirilmiştir, bu nedenle ana değer yabancı kan katkısı olmayan saf hayvanlardır. Soy kitapları açıktır, ancak sadece yukarıda listelenen ırkların kanına izin verilir.
Akrabalı yetiştirme veya yakından ilişkili çiftleşme, yalnızca deneysel yetiştirme çiftliklerinde kullanılır. Ticari süt hayvancılığı çiftliklerinde, akrabalı yetiştirme üretkenlikte keskin bir düşüşe ve buzağıların toplu ölümlerine neden olabilir.
Üreme teorisine göre, boğalar iyileştirici olmalı ve inekler, hayvanlar geliştirilmelidir. Bu nedenle, boğa tüm cins standartlarını karşılamalı, doğru ağırlığa, anayasaya sahip olmalıdır; sağlığı, dayanıklılığı ve iddiasızlığı iyidir ve en önemlisi - yukarıdaki tüm niteliklerde ineği aşın.Birinci sınıf bir ineği sırf süt uğruna kötü bir boğayla geçmenin bir anlamı yoktur - bu tür bir üreme, cins sınıfını büyük ölçüde bozar ve sonunda kayıplara yol açar.
Hastalıklar ve korunma
Zararlılar hastalığa dirençlidir, ancak inekler arasında her çiftçinin bilmesi gereken yaygın rahatsızlıklar yaygındır. Patolojiler genellikle hasat ve yem verme teknolojisinin ihlali nedeniyle gelişir. İneklerin karmaşık bir sindirim sistemi vardır, bu nedenle kalitesiz yiyecekler sağlığınız için kötüdür.
Yemek borusu tıkanması, bir ineğe çiğnemeyeceği kadar büyük kök sebzeler verildiğinde ortaya çıkar.
Yemek yemek borusunda sıkışır ve bol miktarda tükürük salgılamasına, endişeye, yiyecek ve suyun reddedilmesine neden olur. İşaretler parlak ve gözden kaçması zor. Yemek borusunun tıkanması durumunda tek yardım, derhal bir veteriner hekime başvurmak ve ardından yem vermeden önce yemi öğütmektir.
Diğer bir yaygın patoloji de timpanik skardır. Rumen, ineğin midesinin bölümlerinden biridir. Yanlış beslenme midenin gazla dolmasına ve şiddetli ağrıya neden olur. Sebepler ıslak otlarda otlamak, aşırı beslenmek, buzağılara fermente süt ürünleri vermektir. Veterinerin gelmesinden önce, hayvanın durumunu hafifletebilirsiniz - mideye masaj yapın, dili az miktarda kreolin veya katranla sürün.
Sığırlarda tipik hastalık belirtileri uyuşukluk, beslenmeyi reddetme ve ateştir. Normalde bir hayvanın rektumundaki sıcaklık 38,5-39,5 derecedir. Artış, zehirlenmeyi, alerjileri veya enflamatuar bir sürecin başlangıcını gösterir. Hayvanın durumu başka dış işaretlerle de görülebilir. Sağlıklı bir inek sessizce durur, sakız yer ya da çiğner, kaslar gergin değildir, tüyleri kalın ve parlaktır.
Normdan sapmalar çiftçiyi uyarmalı ve veterineri aramalıdır. Bakım ve doğru beslenme, hayvanın uzun ömürlülüğünün ve yüksek süt veriminin anahtarıdır. Havaneli, sahibine 5-6 bin litre verim sağlayabilir.
