Roxana çilek çeşidinin tanımı ve özellikleri, ekimi ve bakımı
İtalyan seçimi Roxana'nın çilekleri, Rus bahçıvanların yataklarında mükemmel bir şekilde kök salmış orta meyveli, verimli bir çeşittir. Endüstriyel tarıma uygundur. Yüksek verimlilik ve dayanıklılıkta farklılık gösterir. Roxana'yı kişisel bir arsa üzerinde yetiştirmek zor değil, tarım tekniklerini gözlemlemek ve zararlıları ve enfeksiyonları önlemek için yeterli.
Roxana çeşidinin tanımı ve özellikleri
Çeşitlilik, yirmi yıldan fazla bir süredir Rus yataklarında yetiştirilmektedir. Roxana, tamir edilmemiş, orta-geç olgunlaşan bir çilektir. Hasatın ana kısmı sonbaharın başlarında oluşur. Çeşitlilik hem seralarda hem de seralarda ve seralarda yetiştirilmektedir.
Çeşitliliğin özellikleri ve tanımı:
- Meyveler, tepesi çatallı bir koni şeklinde olgunlaşır. Bu özelliğinden dolayı, Roxanne meyveleri genellikle "açılmamış lale" ile karşılaştırılır.
- Meyveler parlak, pürüzsüz ve belirgin yüzeysel sarı çekirdeklere sahiptir.
- Çalı, kuvvetli, kompakt, ortalama yapraklıdır.
- Verimlilik - sezon başına çalı başına 1,5 kg'a kadar çilek.
- Olgun meyvelerin mükemmel taşınabilirliği.
- Çeşitliliğin evrensel amacı.
- Güçlü bağışıklık.
Çeşitlilik, -20'den düşük olmayan sıcaklıklarda kışları barınaksız geçirir. C, bu nedenle, Rusya'nın merkezinde, kışın çilek tarlalarının bir kaplama malzemesi ile kapatılması önerilir.
Çilek avantajları ve dezavantajları
İtalyan aromatik çilekler, meyvenin baharatlı şekli, verimi ve olgun meyvelerin mükemmel taşınabilirliği nedeniyle Rus bahçıvanlara aşık oldu. Çeşitliliğin ana avantajları şunlardır:
- Küllemeye karşı genetik direnç.
- Tat nitelikleri: hafif bir acı ve belirgin aroma ile dengeli tatlı ve ekşi tat.
- Meyvelerin dostane olgunlaşması.
- Meyvelerin taşınabilirliği ve kalitesinin korunması.
- Ticari yetiştiriciliğe uygundur.
- Berry konveyörünün üyesi: Erken çeşitler meyve vermeyi bitirdiğinde, Roxana bahçıvanları ilk hasattan memnun eder.
Çeşitliliğin şaşırtıcı bir özelliği, olgun meyvelerin, meyvelerin esnekliğini kaybetmeden ve tadı bozmadan bir hafta boyunca çalılara asılabilmesidir.
Çeşitlilikte neredeyse hiç kusur yoktur. Olumsuz özellikler şunları içerir:
- Zorlu sulama ve mineral gübreleme.
- + 35'in üzerindeki sıcaklıklara dayanamıyorum DAN.
- Ortalama kışa dayanıklılık, kış için ek barınaklar gereklidir.
Not: Çeşitliliğin ana dezavantajı, meyvelerin olgunlaşması sırasında pedinküllerin yere bırakılmasıdır, meyveler mantar hastalıklarına karşı savunmasız hale gelir. Çalıların talaş veya saman malçla kapatılması veya bitkilerin agroteknik kumaş üzerine dikilmesi tavsiye edilir.
Büyük meyveler ilk hasatta olgunlaşır. Sonraki yıllarda meyveler küçülür, ekimin güncellenmesi önerilir.
Karaya çıkma tarihleri ve kuralları
İtalyan Roxana çeşidinin çilek toprağına fide dikimi hem ilkbaharda hem de sonbaharda yapılabilir. İyi bir kök sistemi oluşturmanın en iyi zamanı Ağustos ayıdır.
Kuyular sığ yapılır, 20-25 cm yeterlidir, organik gübre ve kum karışımı ilave edilir. Bitkinin kökleri dikkatlice düzleştirilir ve toprağa serpilir, toprağı yukarıdan avuç içi ile sıkıştırır. Daha sonra her çalı ılık suyla kök altında sulanmalıdır. Deliğe biraz üre ve odun külü ekleyebilir veya toprağın üzerine serpip hafifçe gevşetebilirsiniz.
Yer seçimi ve toprak gereksinimleri
Roxana iç ve dış mekan yetiştiriciliğine uyarlanmıştır. Bir tepede çilek tarlaları için bir alan seçildi. Hafif gölgeye izin verilir. Toprak besleyici olmalıdır; kalker içerikli asidik topraklar uygun değildir.
Fidelerin hazırlanması
Toprağa dikim için fidan seçiminin doğru yapılması önemlidir. Çalılar sağlıklı olmalı:
- Yapraklar parlak renkli, koyu yeşil renklidir.
- Saplarda ve yapraklarda leke yok.
- Kök sistemi iyi oluşturulmuştur.
Çok uzun kökler kesilir. Toprağa fidan dikiminden önceki gün, her bitki saksısı bolca sulanır.
İniş planı
Roxana için geleneksel ekim şeması çalılar arası 30 cm, sıralar arası 35 cm'dir. İtalyan çilekleri çok fazla yayılmayan çalılar oluşturur, bitkiler üç sıra halinde ekilebilir.
İç mekanlarda, Roxana'nın fideleri bir tarımsal kumaş üzerine ekilir, bu, olgun meyvelerin toprakla temasını azaltır ve meyve çürümesi olasılığını en aza indirir.
Ek olarak, meyveler her zaman temiz kalır, bu da özellikle ticari amaçlarla sonraki nakliyeleri için önemlidir.
Bakım nasıl
Roxana çeşidinin çilek tarlalarının bakımı gelenekseldir: sulama, gevşetme, yabani otları temizleme, gübre uygulama. Kışa bitki hazırlama prosedürüne dikkat etmek gerekir, çilek soğuk mevsim için barınağa ihtiyaç duyar.
Budama
İlkbahar budaması - çilek yataklarının kıştan sonra sterilize edilmesi. Eski yapraklar, üzerlerinde kış uykusuna yatan zararlılarla birlikte dikimlerden çıkarılır. Çalılar daha fazla gün ışığı alır, kök sistemi bir tür havalandırılır. Bitkide metabolik süreçler hızlanır, büyüme hızı artar. Tırmık veya çapa yardımı ile toprak gevşetilir ve hastalıklı kurumuş yapraklar ve sürgünler bir budayıcı ile kesilir.
Önemli! Sağlıklı yapraklar ve genç bitki tomurcukları kesilmemelidir.
"Bahar dönüşümü" prosedüründen sonra, meyveler sulanır ve beslenir. Daha sonra, meyveler daha hızlı olgunlaşacak ve bu kesinlikle bahçıvanları memnun edecektir.
Önleyici püskürtme
Çileklerin püskürtülmesi çiçeklenmeden önce yapılmalıdır. Bu dönemde bitkiler için koruyucu bir bariyer gereklidir, gelecekteki meyveler serilir ve bitki, tüm gücünü bir dizi yumurtalıklara verdiği için hastalıklara karşı en savunmasızdır.
Halk ilaçlarından potasyum permanganat veya iyotlu parlak yeşil sulu bir çözelti kullanılır. Doğal doğal antiseptikler, onlarca yıldır kanıtlanmış antibakteriyel preparatlardır. Endüstriyel ölçekte çilek yetiştiriciliğinde kimyasal işleme ajanları kullanılmaktadır.
-18 altındaki sıcaklıklarda püskürtün +30 ve üzeri Tavsiye edilmediği için bitki yaprakları yanabilir.
Üst giyim
Mineral ve organik gübrelerin tanıtılması, Roxana çileklerinin bakımında önemli bir aşamadır.Üst pansuman bir damla sulama sistemi kullanılarak, elle püskürtülen yapraklar, kökten sulama kullanılarak uygulanabilir. İlkbaharda bitkiler azotlu gübrelerin eklenmesiyle desteklenir. Kanıtlanmış tarif: 10 litre su için 20 gr amonyum nitrat. Çalılar kökten sulanır, yapraklara binmek istenmeyen bir durumdur.
Bir sonraki üst pansuman, kuş pisliği veya infüze edilmiş inek keklerinin sulu bir çözeltisidir. 1 kg gübrenin 10 litre su için seyreltilmesi yeterlidir. Çiçeklenme sırasında ve bir dizi meyve, meyve çalıları sulu bir odun külü çözeltisi ile beslenir: 10 litre su başına 1 bardak kül.
Son hasattan sonra bitkilerin potasyum ve fosfor içeren gübrelere ihtiyacı vardır. Gübrelemeden sonra her zaman toprağın gevşetilmesi ve çalıların üzerine humus serpilmesi tavsiye edilir.
Sulama
Roxanne sulama talep ediyor. Bu prosedür sık sık yapılmalıdır, ancak toprağın su basmasına ve bitki köklerinde nemin durgunluğuna izin vermemelidir. Sulama suyu temiz ve ılık olmalıdır, optimum sıcaklık +20'dir. C. Malç topraktaki nemi tutar, yataklarda mevcutsa sık sulamaya gerek yoktur.
Nemlendirme hasattan sonra sabah veya akşam yapılır. Topraktaki aşırı nem, meyvelerin çürümesine ve hastalıklarına, eksiklik ise verimde azalmaya ve meyvelerin boyutunda azalmaya neden olur. Bahçıvan, sulamadan önce toprak neminin derecesini değerlendirmelidir.
Gevşeme
Düzenli gevşetme, köklere oksijen erişimini iyileştirmeye ve toprak ile bitkiler arasındaki metabolik süreçleri etkinleştirmeye yardımcı olacaktır. Sıra aralığında, toprak, bitki köklerinde, doğrudan çalıların altında - 3 cm kadar 10 cm derinliğe kadar gevşetilir.
Çileklerin kök sistemi yatakların yüzeyine yakın bir yerde bulunur. Gevşettikten sonra çalılar serpilir ve humus serpilir.
Barınak
Roxana ortalama bir kışa dayanıklıdır. Çeşitlilik -20'den düşük olmayan donlara dayanabilir C, kışın çileklerin film veya tekstil kaplamalarla örtülmesi tavsiye edilir. Çam dalları ve saman kullanabilirsiniz. Kışın az kar yağan bölgelerde İtalyan çilek çeşidi donabilir.
Meyveler kış için ön hazırlandıktan sonra örtülür: gevşetme, yabani otları temizleme ve besleme.
Hastalık ve haşere kontrolü
Genetik seviyedeki yetiştiriciler, çeşitliliği külleme hastalığından korumuştur. Bitkinin bağışıklığı sabittir, ancak bu, çileklerin hiçbir şeyden rahatsız olmadığı anlamına gelmez. Antraknoz veya siyah nokta, genellikle Roxanne'i rahatsız eden tehlikeli bir hastalıktır. Bu hastalık mantardır ve yüksek nem koşullarında ortaya çıkar. Antraknozun önlenmesi, ilkbaharda bitkilere Bordeaux sıvısı püskürtmekten ibarettir.
Hastalıklara karşı koruma, bitkilerin hastalıklara karşı zamanında ve düzenli olarak incelenmesinden ibarettir. İlk aşamada tespit edilen rahatsızlıklar kolaylıkla tedavi edilir ve verimi hiçbir şekilde etkilemez.
Roxana çilek yayılımı
Roxana çilek çeşidi bıyıkla çoğaltılır. İtalyan çeşidinde bıyık oluşumu ortalamadır. Bitkinin yanına damla damla 2-3 yavru çalı eklenir, bıyığın geri kalanı kesilir. Sonbaharda olgunlaşan genç bitkiler kalıcı yataklara nakledilir.
Ekilen çalıların ilk birkaç gün güneşten korunmaya ve sulanmaya ihtiyacı vardır. Fidelerin kışa hazırlanması sırasında sonbaharda genç bitkilerin en iyi pansumanı yapılır.
Çeşitlerin toplanması ve depolanması
Roxana meyvelerinin taşınabilirliği mükemmeldir. Olgun meyveler, tadı değiştirmeden çalıların üzerinde bir haftaya kadar kalabilir. Meyveler meyve suyu vermez ve şeklini kaybetmez.
Toplanan meyveler meyve kutuları, hasır sepetlerde serin ve karanlık bir yerde saklanır. Hasat edilen mahsulün bulunduğu kaplarda havalandırmanın sağlanması önemlidir. Roxanne meyveleri dondurulabilir ve bütün olarak muhafaza edilebilir. İtalyan çileği tatlıları süslemek için uygundur. Çözüldükten sonra tüm vitamin ve besin maddelerini muhafaza eder.
İtalyan meyvesi çilek yataklarını süsleyecek. Yüksek verim, çeşitliliğin iddiasızlığı ile birleştirilir. Roxanne acemi bir bahçıvan tarafından yetiştirilebilir. Endüstriyel seralarda, dut yıl boyunca meyve verebilir. Meyveler sunumunu uzun süre korur ve lezzetini kaybetmez.
