Albion çeşidinin çileklerinin tanımı ve özellikleri, yetiştiriciliği ve bakımı

Bahçe çileklerinin yetiştirilmesi kolay değildir. Kültür, tarım teknolojisine özen ve bağlılık talep ediyor, ancak olumsuz iklim koşullarında bile kök salan yeni çeşitler sürekli geliştiriliyor. 10 yıldan biraz daha uzun bir süre önce, Kaliforniya'da, günışığı saatlerinin uzunluğuna bakılmaksızın, bir çilek hasadı ile mutlu olan Albion çileğini yarattılar. Çilek Diamante'nin bir akrabası, Avrupa, Kanada, Amerika Birleşik Devletleri'nin ılıman ikliminde rahat hissediyor ve Ukrayna ve Beyaz Rusya'da büyüyor.

Çilek Albion'un tanımı ve özellikleri

Rusya'nın ılıman enlemlerinde Amerikan menşeli bahçe çilekleri sadece iç mekanlarda kök salmaktadır, ancak yaz sakinleri meyvenin verimi ve tadı hakkında şikayetçi değildir. İlk remontant çilekler Mayıs ayında, yazın ikinci ayında Ağustos ayında olgunlaşır ve güney bölgelerde son meyveler Ekim ayında toplanır.

Morfolojik işaretler

Albion çeşidi, 40 cm yüksekliğe kadar büyüyen güzel ve dallı küresel çalılara sahiptir. Yoğun, parlak çilek yaprakları dişlerle biter. Meyveler, beyaz yaprakları olan güçlü ve elastik düz pedinklere serilir ve yere düşmez, kirlenmez, çürümez. Kısa saplar çileklerden sorunsuz bir şekilde ayrılır. Çalıların üzerinde küçük bir bıyık belirir.

Meyveler

Uygun koşullar altında, Albion çileği meyve suyu ile doldurulur, olgunlaştığında koyu bir ahududu rengi alır. Tek tek meyveler yaklaşık 60 g ağırlığındadır, ancak ortalama ağırlık 40 gramdır.

Meyvelerde:

• koni veya kalp şekli;
• sulu ve yoğun hamur;
• tatlı ve ekşi tat;
• belirgin aroma;
• yüksek şeker içeriği.

Olgunlaşmamış çileklerin ucu beyazdır. Meyvelerde çok az çekirdek vardır. Kaliksteki yapraklar kıvrılır. Olgun meyveler akmaz, kırışmaz, deforme olmaz.

Yol ver

Albion çeşidinin verimliliği, iklimin özelliklerine ve kullanılan tarım teknolojisine bağlıdır. Güney bölgelerinde, bir çalıdan 3-4 kez 1,5-2 kg hasat edilir, ancak Rusya'nın orta enlemlerinde, bir serada bile, 1 metrekare başına 300 ila 900 g çilek toplanır. m alanı.

Doğal büyüme bölgesi

Çeşitlilik, nemli sıcak iklime uyarlanmıştır. Kaliforniya dışında, çilekler İtalya ve Yunanistan'da rahattır. Albion, Rusya'nın güneyinde de dikildi, ancak bitkinin sık sık sulanması gerekecek. Ilıman enlemlerde, seralarda remontant çilekler yetiştirilir.

Bir göz at Ayrıca

Çilek çeşidi Vicoda'nın tanımı ve özellikleri, yetiştirme ve üreme

İklim şartlarına dayanıklı

Her zaman ılık ve çok güneşin olduğu bir bölgede yaratılan hibrit bir çeşit olan Albion, hafif donlara bile tahammül etmez. 30'un üzerindeki sıcaklıkta verimlilik düşer.

Çeşitliliğin avantajları ve dezavantajları

Amerikan yapımı çileklerin birçok faydası vardır, ancak hepsi uygun iklimlerde yetiştirildiğinde ortaya çıkar.

Çeşitliliğin avantajları şunları içerir:

• meyvelerin güzel görünümü;
• yüksek ticari nitelikler;
• hastalığa karşı bağışıklığın varlığı;
• meyvelerin tekrar tekrar toplanması.

Çilekler kayıpsız taşınır, uzun süre depolanır, endüstriyel amaçlarla kullanılır. Albion'un dezavantajları da var. Nem eksikliği ile çalılar kurur, yumurtalık zayıf bir şekilde oluşur. Büyük meyveler mevsim sonunda küçülür. Çeşitlilik kahverengi lekeden etkilenir.

Remontant çilek Albion dikimi

Çilek yetiştirmek, bilgi ve tarım tekniklerine bağlılık gerektirir. Dikkatli bakım olmadan, iyi bir hasat beklememelisiniz. Amerikan melezi nemi ve sıcaklığı sever.

Çilek dikmek için hangi yer uygundur

Ova değil, küçük bir tepede Albion çilek yetiştirme yeri aranmalıdır. Kır evinin topraklarında güneybatı tarafında bir yer tahsis etmek gerekiyor. Seçilen alandaki toprak dikkatlice kazılır, yabani otlar kökten çıkarılır, turba veya kompost eklenir.

Fide nasıl ekilir

İlkbaharda, ortalama sıcaklığın 16 ° C'ye düştüğü ve donun kesinlikle geri gelmeyeceği veya eylül ayı başında açık toprağa çilek ekilir. Çalılar en az 5 yaprak ve lifli bir köke sahip olmalıdır. Saksıları her 15 cm'de bir, sıralar arasında 0,7 m bırakarak, bolca nemlendirin. Bu prosedür bulutlu bir günde veya sabahın erken saatlerinde yapılmalıdır.

Çilek bakımı nasıl yapılır

Dikimden 2 hafta sonra, tüm çalıların köklenip köklenmediğini kontrol etmeniz gerekir, ölülerin yerine yeni bir çilek yerleştirilir. Çeşitlilik neme çok düşkündür, sıcağında bitkiler her gün sulanır.

Ayıklama ve gevşeme

Genç çalıların yabani otları boğmaması için sürekli mücadele edilmeleri gerekir. Albion çilekleri ağır toprağı tolere etmez; bazı bahçıvanlar bitkilere kum ekler. Toprağın yapısını iyileştirmeye yardımcı olan yağmur ve nemden sonra toprağın gevşetilmesi gerekir. Yataklar malçla kaplıdır, böylece su daha az buharlaşır.

Sulama ve besleme

İlkbaharda, üst toprağın kurumaması için hem yetişkin bitkilerin hem de fidelerin sürekli sulanması gerekir. Meyveler olgunlaştığında, Albion çilekleri daha az sulanmalıdır, aksi takdirde meyveler tatsız ve sulu olur.

Çilekleri topladıktan sonra yumurtalık oluşmayacağı ve yeni hasat olmayacağı için tekrar sulamaya başlamanız gerekir.

Erken ilkbaharda, çilek yatakları fermente bir sığırkuyruğu veya kuş pisliği çözeltisi ile döllenir. Bileşime kül ve karbamid eklenir. Çalılar, çiçekler ortaya çıktığında beslenir, organik maddeye ek olarak mineral kompleksleri de eklenir.

Bir göz at Ayrıca

Kupchikha çilek çeşidinin tanımı ve özellikleri, yetiştiriciliği ve bakımı

Haziran ayı başlarında mullein tekrar kullanılır, ayın sonunda çilekler odun külü ile gübrelenir. Ağustos ayında bitkiler son kez organik maddelerle beslenir.

Kışa hazırlık

Sıcağı seven Albion dona tahammül etmez. Korunmasız bir alana çilek ekildiğinde bitkiler döllenir ve sonbaharda üzeri örtülür:

• Saman;
• iğneler;
• talaş.

Yatağı malçladıktan sonra, üzerine tarımsal kanvas, film veya başka bir malzemenin çekildiği yaylar yaparlar. Erken ilkbaharda, çilekler barınaktan kurtulur.

Üreme yöntemleri

Sahada Albion çeşidini yetiştirmek için, çalıları bölerler, tohumlardan yetiştirilen fideleri veya bıyıkları kullanırlar. İlk yöntem en etkilidir:

1. En güçlü ve en olgun çilekler seçilir.
2. Bir bıçak kullanarak, kökleri olan birkaç parça çalıdan ayrılır.
3. Bölümler bir potasyum permanganat çözeltisi ile dezenfekte edilir.

İlkbaharda veya yazın sonunda ekime başlarlar, böylece bitkilerin kışın güçlenmeleri için zamanları olur. Başka bir yetiştirme seçeneğinde, rozetli 4 veya 5 anten en güçlü çileklerden ayrılır, alt tabakanın önceden döküldüğü plastik kaplara yerleştirilir. Kökler göründüğünde çalılar kalıcı bir yere taşınır.

Dikimden sonraki ilk yıl, bitkileri güçlendirmek için meyveler toplanmalıdır.

Çoğu zaman, çilekler bölme yöntemiyle yetiştirilir, çünkü tüm tohumlar filizlenmez, fideler uzun süre kök salmaz, çeşitliliğin birkaç bıyığı vardır.

Hastalıklara ve zararlılara karşı koruma

Mantar ve bakterilerin aktivasyonunu, parazitlerin istilasını önlemek için yatakların kurumuş saplardan, düşen yapraklardan, yabani otlardan temizlenmesi gerekir. Dikimlerin kalınlaşmasına, nemin durgunluğuna izin verilmemelidir. Çilekleri hastalıklardan korur, organik ve mineral komplekslerle besleyerek bitkilerin bağışıklığını artırır.

Çilek enfeksiyonunun önlenmesine yardımcı olur:

• genç çalıların Topsin-M ile püskürtülmesi;
• fungisitlerle toprak tedavisi;
• enfekte bitkilerin çıkarılması ve yakılması.

Çilek Albion örümcek akarlarını, kurtçukları çeker, sümüklü böcek ve nematodlardan muzdariptir, Mayıs böceği larvaları. Önleme amacıyla halk ilaçları kullanılır, çalılara mantar ilaçları, Bordo sıvısı püskürtülür. Görünen parazitlerle başa çıkmak için bitkiler böcek öldürücülerle tedavi edilir.

Ne zaman ve nasıl hasat edilir

İklime bağlı olarak, ilk Albion meyveleri Mayıs ayının üçüncü on yılında - Haziran başında olgunlaşır. Güney bölgelerinde çilekler her mevsim 4 kez bağlanır ve olgunlaşır, orta enlemlerde mahsul üç kez hasat edilir, Eylül veya Ekim aylarında meyveler olgunlaşmaz. Çilekler sepals ile birlikte koparılır.